Spandeks (elastik elyaf) En iyi esnekliğe, en kötü dayanıklılığa, zayıf nem emilimine, iyi ışık direncine, asit direncine, alkali direncine ve aşınma direncine sahiptir. Kullanım Alanları: Kloro elyaf, iç giyim, bayan iç giyim, gündelik giyim, spor giyim, çorap, külotlu çorap, bandajlar ve diğer tekstil alanları ile tıp alanlarında yaygın olarak kullanılmaktadır. Spandeks, hareketlilik ve rahatlık arayan yüksek performanslı giysiler için gerekli olan bir tür yüksek elastik elyaftır. Spandeks orijinalinden 5-7 kat daha uzun süre esneyebilmektedir, bu nedenle giyilmesi rahattır, kullanımı yumuşaktır, kırışmaz ve orijinal konturunu her zaman koruyabilir.

otuz yedi nokta beş ® Teknolojisi, Cocona tarafından geliştirilen ve nemi buharlaştırmak için vücut ısısını kullanan patentli bir teknolojidir. Esas olarak fonksiyonel kumaşların geliştirilmesinde kullanılır. İnsan vücudu 24 saat sürekli çalışan bir ısıtma makinesine eşdeğerdir ve ısıyı serbest bırakmanın ana yolu, insan vücudunun en rahat sıcaklıkta tutulabilmesini sağlayan suyun buharlaşmasıdır. Buharlaşan bu nem, giysilerden zamanında uzaklaştırılamazsa birikmeye devam edecek, vücut yüzeyi ile giysiler arasındaki mikro iklimi çok nemli hale getirecek ve insanlarda rahatsızlık ve yapışkanlık hissi yaratacaktır. otuz yedi nokta beş ® Teknolojisi insan vücudunun doğal soğutma mekanizmasını güçlendirebilir - vücut, vücut ısısını azaltmak için ter salgılar, 37.5 ® Teknolojisi ise giysinin mikro ikliminden teri giderebilir.

Çözelti yöntemiyle eğrilen yapay selüloz elyafıdır. Fiber çekirdek katmanının katılaşma hızı dış katmanın katılaşma hızıyla tutarsız olduğundan kabuk çekirdek yapısı oluşur (kesit diliminden açıkça görülebilir). Viskon, sıradan kimyasal elyaflar arasında en higroskopik olanıdır; iyi boyama özelliği, iyi taşıma konforu, zayıf elastikiyet ve ıslak durumda zayıf mukavemet ve aşınma direncine sahiptir. Bu nedenle yıkamaya karşı dayanıklı değildir ve boyutsal stabilitesi zayıftır. Ağır, ağır kumaş, alkaliye dayanıklı ve asitlere dayanıklı.

Elastik iplik yüksek uzama ve esnekliğe sahiptir. Tamamen gerildiğinde sıradan filament iplik gibidir; tamamen rahatladığında toplu iplik gibidir. Elastik ipliklerin büyük çoğunluğu termoplastik filamentlerden yapılmıştır. Yanlış büküm ve ısıyla sertleştirmeden sonra filamentler kalıcı bukleler üretecektir ancak aralarında herhangi bir dolaşma olmaz. Bunlardan yapılan örme iç çamaşırı sıkı bir his verir

Polyester pamuk karışımı eğirme: Pamuk ve kesikli elyaf karıştırılarak farklı oranlara göre eğrilir. Genel olarak polyester oranı yüksek olan polyester pamuk karışımlı ipliğe T/C iplik (T polyesteri, C pamuğu temsil eder), pamuk oranı yüksek polyester pamuk karışımlı ipliğe ise EVE ipliği denir. Kravat ipliğinin genel karışım oranı 65/35'tir (%65 polyester, %35 pamuk). EVE'nin yaygın karışım oranı 60/40 (%60 pamuk, %40 polyester), 55/45 (%55 pamuk, %45 polyester) şeklindedir. Müşteri ihtiyaçlarına göre diğer karışım oranları da belirlenebilmektedir.

Akrilik elyafa yapay yün denir. Yumuşaklık, hacimlilik, kolay boyama, parlak renk, ışığa dayanıklılık, anti-bakteriyel ve solucan direnci gibi avantajlara sahiptir. Farklı kullanımların gereksinimlerine göre saf eğrilmiş veya doğal elyaflarla harmanlanmış olabilir. Tekstilleri giyim, dekorasyon, sanayi ve diğer alanlarda yaygın olarak kullanılmaktadır. Poliakrilonitril elyaf, yün oluşturmak için yünle harmanlanabilir veya battaniye, halı vb. içine dokunabilir. Ayrıca çeşitli giyim malzemeleri ve ev eşyaları oluşturmak için pamuk, insan yapımı elyaflar ve diğer sentetik elyaflarla da harmanlanabilir. Poliakrilonitril elyafla işlenen genişletilmiş gövde, saf eğrilmiş veya viskon elyafla harmanlanmış olabilir.

Kesikli iplik Ürün özellikleri : Kısaca kısa elyaf iplik. İplik, genellikle kısa elyaf formunda olan genel zift bazlı karbon elyafı gibi kısa karbon elyafından eğrilir. Ana uygulamalar : ısı yalıtım malzemeleri, sürtünme önleyici malzemeler, C/C kompozit parçalar vb.

İlk başta, dokulu ipliğin görünümü, pamuk ve ince yün gibi elyaf malzemelerinin geometrik özelliklerini değiştirerek elyafın hacmini arttırmak ve böylece ürünlerin dolgun ve sıcak özelliklere sahip olmasını sağlamaktı. Filament iplik, çeşitli deformasyon süreçleri yoluyla filament ipliğin eksikliklerinin üstesinden gelir, kesikli ipliğin birçok özelliğine sahiptir (genişleyebilirlik ve sıcaklık tutma gibi), yatırımı ve maliyeti azaltır, ürün kalitesini ve üretim verimliliğini artırır ve filament ipliğin kullanımını genişletir. 1930'lu yılların başlarında, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Smith & Sons halı şirketi, Güney Amerika yününün kıvırma performansını iyileştirmek için salmastra kutusu teknolojisini kullandı. 1932 yılında İsviçreli Heberlein, suni ipek ipliğinin deformasyon işleme yöntemini icat etti ve suni ipek kıvrımlı deformasyonu için ilk patenti aldı (1932'de uygulandı ve nigrila, ticari adı olarak adlandırıldı). 1940'larda termoplastik sentetik elyafların endüstriyel üretimi ve uygulamasıyla (naylon ve polyester) modifiye iplikler hızla gelişti. Sentetik elyaf termoplastik olduğundan, filamanı, mekanik etki altında "deformasyon ısı ayarı" yoluyla elyaftaki makromoleküler düzenleme yapısını değiştirebilir ve ideal kıvrılma etkisine sahip deforme olmuş iplik elde etmek için ısıyla sertleştirme işlemini kontrol edebilir. 1950'lerde İsviçre, Amerika Birleşik Devletleri ve Japonya'daki şirketler poliamid filamentlerin toplu büküm, ısıyla sertleştirme ve bükümünü açma işlemini (klasik yöntem) kullandılar. Bu yöntem, "vapur" bulunan herhangi bir büküm ekipmanı üzerinde gerçekleştirilebilir. Dezavantajları: Çok sayıda süreç, yüksek maliyet ve düşük verimlilik. Daha sonra İngiliz celanise şirketi iki aşamalı deformasyon ve tek aşamalı deformasyon işleme yöntemini sahte büküm deformasyon işleme yöntemini önerdi. (sahte büküm dokulandırma), 1950'lerde endüstriyel olarak üretilmiş ve giderek klasik üç aşamalı deformasyon işleme yönteminin yerini almıştır. Kısa süreç, düşük maliyet ve tek adımda tamamlama ile karakterizedir. 1951 yılında Japonya'da Toray tarafından yalancı büküm tekstüre işlemiyle üretilen poliamid dokulu iplik, ticari adı: yünlü naylon. 1958 yılında İngiliz naylon eğirme şirketi sürtünmeli ters büküm makinesini geliştirdi ve Hoburn şirketi ilk sürtünmeli ters bükümlü dokulu iplik makinesini geliştirdi. 1959 yılında, British Imperial Chemical Company, ikincil ısıyla sertleştirme (kutu) kullanarak yüksek hacimli ve düşük uzayabilirliğe sahip yalancı büküm tekstüre iplik (poli (asil)) üretti. Amerika Birleşik Devletleri'nin DuPont şirketi, esas olarak işleme ortamı olmak üzere hava modifikasyonlu işleme yöntemine öncülük etti . dekoratif kumaş ve halı yapımında kullanılan kaba ve özel iplikler....